< powrót

Gustav Mahler | I Symfonia D-dur Tytan

kompozytor: Gustav Mahler
rodzaj: instrumentalne
I Symfonia D-dur Tytan | Gustav Mahler

I Symfonia jest jak kiełkujące ziarno. W postaci zalążkowej znaleźć tu można najważniejsze idee dla późniejszej twórczości Mahlera

Części utworu:

Langsam, Schleppend. Immer sehr gemächlich

Kräftig bewegt, doch nicht zu schnell. Recht gemächlich

Feierlich und gemessen, ohne zu schleppen

Stürmisch bewegt - Energisch

 Po usunięciu Blumine (oryginalnej części powolnej), rezygnacji z tytułów i rewizji instrumentacji, Mahler upodobnił I Symfonię do tradycyjnych utworów tego gatunku. Jednak by zrozumieć treść i wytłumaczyć przesłanie całości, uchwycić kontrastową różnorodność poszczególnych części, niezbędne jest odwołanie się do pierwszych, programowych pomysłów. Część pierwsza opowiada o pierwotnej naturze, budzeniu się życia i wiośnianej idylli. Scherzo (część II), kwintesencja ludycznej zabawy (w rytmice – misktura ländlera i walca) ostro kontrastuje z posępnym, ale i groteskowym marszem żałobnym (opartym na temacie popularnego kanonu Panie Janie). Finał natomiast (inspirowany najmocniej poematem Tytan Jean Paula), według objaśnień Mahlera, miał być „obrazem bitwy, w której przybliża się dalekie zwycięstwo”. Za sprawą muzyki słuchacz ma dostąpić „wyzwolenia i wznieść się ponad smutek”.

I Symfonia jest jak kiełkujące ziarno. W postaci zalążkowej znaleźć tu można najważniejsze dla późniejszej twórczości Mahlera idee. Pierwsza to połączenie symfoniki z liryką wokalną; wykorzystane zostały tu tematy z cyklu pieśniowego Lieder eines fahrenden Gesellen, druga – niekoniecznie podawana wprost, ale istniejąca pozamuzyczna treść. Wreszcie motyw zmagania się życia i śmierci – z czasem stanie się on kluczowym zagadnieniem dorobku Gustava Mahlera.

 

Marcin Majchrowski

 

Fragment karykatury Schliessmanna przedstawiającej sposób dyrygowania Mahlera, Wikimedia Commons, PD

 

drukuj pdf

zobacz również:

Hector Berlioz | Symfonia Fantastyczna +dodaj do schowka
Kanon

Utwór stworzony pod wpływem silnego uczucia Berlioza do przyszłej żony

Johannes Brahms | Kwartet fortepianowy g-moll op. 25 +dodaj do schowka
Kanon

Wśród wielbicieli I Kwartetu fortepianowego Brahmsa było wiele znakomitości świata muzycznego, m.in. Arnold Schoenberg i Klara Schumann, żona Roberta Schumanna

Edward Grieg | I Suita Peer Gynt op. 46 +dodaj do schowka
Kanon

Najsłynniejszy utwór norweskiego kompozytora... z polskim akcentem

Mieczysław Karłowicz | Mów do mnie jeszcze +dodaj do schowka
Kanon

Wyjątkowy przypadek, kiedy poboczny z punktu widzenia samego kompozytora nurt twórczości zyskuje status symbolu epoki