Jak tańczyć krakowiaka krok po kroku
Krakowiak / lekcja 4
Figury taneczne o charakterze parowym / część 2
Figury oparte o krok krzesany
- krzesana zwykła
- krzesana odwracana
- krzesana przerzucana
- krzesana z pełnymi obrotami tancerki
- krzesana z rozejściem się partnerów
koncepcja, komentarz: Jan Łosakiewicz;
tańczą: Pamela Piotrowska i Mateusz Szyszko, tancerze Zespołu Pieśni i Tańca Uniwersytetu Warszawskiego „Warszawianka”;
muzyka: Przemysław Marcyniak;
konsultacja muzyczna: Tomasz Nowak;
koordynacja: Piotr Skawski
Krakowiak należy do wielkiej piątki polskich tańców narodowych, ale jest jedynym tańcem w metrum dwudzielnym. Wykonywany w parach, utrzymany jest w rytmice synkopowej i w żywym tempie. Wzorowany na wiejskich tańcach okolic Krakowa, w XVIII wieku wszedł także do muzyki artystycznej. Ponieważ były to czasy kolejnych rozbiorów Polski, teksty krakowiaków miały charakter moralizatorski i patriotyczny. Na początku XIX wieku rytmy krakowiaka pojawiły się też w muzyce instrumentalnej, stał się on również jednym z tańców towarzyskich. Krakowiaki pisali m. in. Fryderyk Chopin, Ignacy Jan Paderewski, Karol Szymanowski.
Więcej informacji o krakowiaku w dziale Wiedza/Gatunki/Instrumentalne.
Przejdź do następnej lekcji
Wróć do poprzedniej lekcji
Film zrealizowany przez Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Muzykoteką Szkolną.
