Nauka krakowiaka krok po kroku
Krakowiak / lekcja 7
Figury taneczne o charakterze parowym / część 5
Figury o charakterze gonionym
- starokrakowska
- porębiańska
Koncepcja, komentarz: Jan Łosakiewicz;
Tańczą: Pamela Piotrowska, Gabriel Raj, Karolina Stańczak, Mateusz Szyszko, tancerze Zespołu Pieśni i Tańca Uniwersytetu Warszawskiego „Warszawianka”;
Muzyka: Przemysław Marcyniak;
Konsultacja muzyczna: Tomasz Nowak;
Koordynacja: Piotr Skawski
Krakowiak należy do wielkiej piątki polskich tańców narodowych, ale jest jedynym tańcem w metrum dwudzielnym. Wykonywany w parach, utrzymany jest w rytmice synkopowej i w żywym tempie. Wzorowany na wiejskich tańcach okolic Krakowa, w XVIII wieku wszedł także do muzyki artystycznej. Ponieważ były to czasy kolejnych rozbiorów Polski, teksty krakowiaków miały charakter moralizatorski i patriotyczny. Na początku XIX wieku rytmy krakowiaka pojawiły się też w muzyce instrumentalnej, stał się on również jednym z tańców towarzyskich. Krakowiaki pisali m. in. Fryderyk Chopin, Ignacy Jan Paderewski, Karol Szymanowski.
Więcej informacji o krakowiaku w dziale Wiedza/Gatunki/Instrumentalne.
Przejdź do następnej lekcji
Wróć do poprzedniej lekcji
Film zrealizowany przez Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Muzykoteką Szkolną.
