Klasyczna muzyka indyjska i starodawne polskie instrumenty
Wspaniałą kulturę muzyczną Indii poznajemy dzięki zespołowi Marii Pomianowskiej, grającemu na typowych dla tego kraju instrumentach. Są to sarangi, najważniejszy instrument strunowy posiadający aż czterdzieści strun (z czego tylko trzy to struny jelitowe, a pozostałe to rezonatory, wzmacniające konkretny dźwięk), tambura – instrument strunowy wykonany z wysuszonej tykwy, z drewnianą szyjką, którego dźwięk wypełnia przestrzeń muzyczną oraz tabla, czyli para różnej wielkości bębnów (dajan i bajan) i harmonium o europejskich korzeniach. W takt dźwięków instrumentów tańce klasyczne i ludowe wykonuje Kinga Malec, która opowiada również o specyficznej technice tańca, gdzie istotną rolę odgrywają gesty i mimika twarzy, a tancerka wytupuje rytm, grany na tabli. Opowiada o symbolice tańca, gdzie używa się aż 60 gestów (mudr), a każdy z nich ma inne znaczenie, dzięki czemu można tańcząc opowiadać różne historie. Oglądamy również pokaz upinania sari i dowiadujemy się, jakie znaczenie ma kropka na czole tancerki (bindi) – jednocześnie ozdoba i centrum energetyczne. Poznajemy także starodawne polskie instrumenty, na których grano tą samą techniką co na instrumentach indyjskich – sukę biłgorajską i fidel płocką.
