Halkaopera Stanisława Moniuszki z librettem Włodzimierza Wolskiego. Opowiada historię prostej dziewczyny z Podhala, uwiedzionej przez panicza Janusza, który wprawdzie żywi do niej uczucie i zapewnia o miłości, lecz poślubia Zofię, szlachciankę. Jontek, zakochany w Halce, próbuje otworzyć jej oczy na postępowanie Janusza. Dziewczyna jednak daje wiarę słowom Jontka dopiero, gdy widzi młodą parę w kościele. Pragnie się zemścić, potem jednak płacze nad losem dziecka, które nosi pod sercem, a którego ojcem jest właśnie Janusz, po czym w rozpaczy rzuca się w nurt rzeki.

Operę wykonano po raz pierwszy w 1848 roku w Wilnie, w salonie Müllerów – teściów Moniuszki. Prawykonanie na scenie miało miejsce sześć lat później, również w Wilnie. Teatr Wielki w Warszawie wystawił Halkę dopiero w roku 1858. Przedstawienia te spotykały się nieraz z wyrazami oburzenia, jako że historie nieślubnego romansu wiejskiej dziewczyny i szlachcica uznawano za gorszącą. Niezrażony tym Moniuszko rozbudował swe dzieło z dwóch do czterech aktów, uzupełniając je o kolejne fragmenty, w tym te najbardziej znane, jak aria Szumią jodły na gór szczycie czy Mazur z I aktu.

Dodatkowe materiały: scenariusz lekcji na temat życia i twórczości Stanisława Moniuszki.

Realizacja: KOHE

zobacz również:

Mały przewodnik operowy #1 +dodaj do schowka
Wiecej o muzyce

Część pierwsza: od narodzin formy do schyłku epoki baroku

Mały przewodnik operowy #2 +dodaj do schowka
Wiecej o muzyce

Od reform Glucka do mistrzostwa dramaturgii muzycznej w operach Mozarta

Mały przewodnik operowy #3 +dodaj do schowka
Wiecej o muzyce

Czym charakteryzowała się opera romantyczna?

Mały przewodnik operowy #4 +dodaj do schowka
Wiecej o muzyce

Verdi i Wagner – w stronę pełnokrwistego dramatu muzycznego

Mały przewodnik operowy #5 +dodaj do schowka
Wiecej o muzyce

Narodziny modernizmu z ducha dramatu