Współczesny wirtuoz skrzypiec interpretuje utwory Paganiniego i Lipińskiego
Wybitny polski skrzypek Konstanty Andrzej Kulka w 2014 roku świętował 50. lecie pracy zawodowej, o czym wspominał podczas audycji Five o’clock. Jak przypomniał, po raz pierwszy w 1954 roku grał na estradzie z orkiestrą symfoniczną – Orkiestrą Filharmonii i Opery Bałtyckiej. Także wtedy, jako siedemnastolatek otrzymał wyróżnienie specjalne na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolò Paganiniego w Genui. Mimo że na skrzypcach zaczął grać dość późno, bo w wieku ośmiu i pół roku, już jako dziewiętnastolatek zwyciężył w Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium (1966 r.), co otworzyło mu drogę na światowe estrady. Choć do Polski wrócił wtedy już jako gwiazda, musiał ciężko pracować, by w krótkim czasie opanować ogromny repertuar, gdyż jego własny był wtedy jeszcze bardzo ograniczony.
W drugiej połowie spotkania artysta starał się przybliżyć publiczności twórczość Karola Lipińskiego, uważanego często za „najwybitniejszego polskiego kompozytora przed Chopinem”. Wspierali go w tym zadaniu skrzypek Andrzej Gębski i wiolonczelista Andrzej Wróbel. Kompozycje Lipińskiego są odbiciem potrzeb dziewiętnastego wieku, jest to muzyka wirtuozowska, która swoją biegłością miała zachwycać ówczesną publiczność. Utwory te są świetnie napisane od strony muzycznej, nie ma tam typowych dla Paganiniego sztuczek technicznych. Muzyka Lipińskiego jest jednak mało znana i niepopularna, gdyż brak dostępu do nut, które współcześnie nie są wydawane. Obecnie gra się na nutach wydanych jeszcze przez samego Lipińskiego w XIX wieku, wyszukanych przez Internet lub w bibliotekach narodowych Paryża, Wiednia czy Berlina. Najmniej utworów Lipińskiego posiada Biblioteka Narodowa w Warszawie, a zdarza się i tak, że poszczególne części jednego utworu znajdują się w bibliotekach różnych krajów.
Na koniec spotkania Konstanty Andrzej Kulka,pedagog Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, przypomniał własną metodologię nauczania, której celem jest jedynie określenie granic, jakich młodemu muzykowi nie wolno przekraczać, by zachować swą indywidualność. W nauce ważne są tradycje wykonawcze, ale najważniejszy jest styl, w którym utwór został napisany, a dopiero potem własna interpretacja. W interpretacji samego artysty mogliśmywysłuchać utworów m. in. Karola Lipińskiego, Niccolò Paganiniego, Jana Sebastiana Bacha i Francesco Geminianiego.
Konstanty Andrzej Kulka jest wirtuozem skrzypiec, wybitnym polskim solistą, kameralistą i pedagogiem. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Gdańsku w klasie skrzypiec Stefana Hermana. W jego repertuarze są utwory od baroku po współczesność. Dał ponad dwa tysiące koncertów we wszystkich krajach Europy, w USA, Ameryce Południowej, Japonii i Australii. Dokonał wielu nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. Występował w duecie z pianistą Jerzym Marchwińskim (od 1968 r.) i w Kwartecie Polskiego Radia i Telewizji. Od 1994 r. jest profesorem i Kierownikiem Katedry Instrumentów Smyczkowych Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz wykładowcą kursów mistrzowskich. jest również członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Josepha Joachima i Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.
