Pierwszy ważny utwór Pawła Mykietyna
Paweł Mykietyn, ...choć doleciał Dedal..., utwór na fortepian, klarnet i wiolonczelę (1990)
Wykonawcy:
Krzysztof Broja – fortepian
Hakan Rosenberg – klarnet
Andrzej Bauer – wiolonczela
Utwór został skomponowany w 1990 roku dla tria, w którym sam Mykietyn występował jako klarnecista. Kompozycja zagościła już na stałe w repertuarze polskiej muzyki współczesnej. Jej tytuł nawiązuje do słynnego greckiego mitu o Dedalu i jego synu Ikarze, których w utworze symbolizują odpowiednio partie wiolonczeli i klarnetu. Zgodnie z tragiczną mityczną historią ojca i syna, partia klarnetu pod koniec odrywa się od towarzyszącej jej dotąd niemal równolegle partii wiolonczeli i znika. W cieniu dwóch instrumentów-postaci pozostaje trudna partia fortepianu, budująca strukturę kompozycji.
źródło: strona PWM
Paweł Mykietyn (ur. 1971 w Oławie) jest kompozytorem i klarnecistą (grał na klarnecie w założonym przez siebie zespole Nonstrom). Ukończył kompozycję w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie profesora Włodzimierza Kotońskiego (dyplom w 1997 roku). Uczestniczył też w wykładach Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Magnusa Lindberga, Louisa Andriessena, François-Bernarda Mâche’a czy Michaela Nymana. W wieku 22 lat zadebiutował na festiwalu Warszawska Jesień utworem La Strada. W 1995 roku napisany na zamówienie Polskiego Radia utwór 3 for 13 zajął I miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w kategorii młodych kompozytorów. W 1996 roku jego utwór Epifora, zamówiony przez Studio Eksperymentalne Polskiego Radia, zajął I miejsce na IV Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Amsterdamie w kategorii młodych kompozytorów. Paweł Mykietyn pisał muzykę m.in. na zamówienia festiwalu Warszawska Jesień, Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, Filharmonii Poznańskiej, Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej „Leopoldinum” oraz dla zespołów: Belcea Quartet (Anglia), Icebreaker (Anglia), Ereprijs (Holandia). Komponował również dla solistów, takich jak Elżbieta Chojnacka, Ewa Pobłocka, Andrzej Bauer, Maciej Grzybowski. Współpracował z wybitnymi dyrygentami, m. in. z Agnieszką Duczmal, Jackiem Kaspszykiem, Jerzym Maksymiukiem czy Wojciechem Michniewskim. W styczniu 2000 roku otrzymał „Paszport Polityki”. W tym samym miesiącu jego kompozycja 3 for 13 była prezentowana na Midem Classique w Cannes. W 2008 roku został laureatem pierwszej edycji Nagrody Mediów Publicznych OPUS w dziedzinie współczesnej muzyki poważnej za II Symfonię. Począwszy od 1996 roku skomponował muzykę do większości spektakli Krzysztofa Warlikowskiego. Współpracował też m.in. z Grzegorzem Jarzyną i Andrzejem Woronem. Jest autorem muzyki do filmów: Egoiści Mariusza Trelińskiego, Ono i 33 sceny z życia Małgorzaty Szumowskiej czy Essential Killing Jerzego Skolimowskiego. W 2011 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej oraz za promowanie polskiej muzyki w świecie.
