Festiwal Muzyki Pawła Szymańskiego
1. Festiwal Muzyki Pawła Szymańskiego, zorganizowany przez Polskie Wydawnictwo Audiowizualne przy współpracy Polskiego Radia, odbył się w dniach 24 listopada - 1 grudnia 2006 roku w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Wszystkie wykonania zostały zarejestrowane zarówno w warstwie audialnej, jak i wizualnej, a w 2007 roku Polskie Wydawnictwo Audiowizualne wydało czteropłytowy album DVD z nagraniami.
Ewa Schreiber tak pisała o nim w Ruchu Muzycznym: (...) dokumentacja festiwalu umożliwia ponowne podarowanie odbiorcom muzyki Szymańskiego, wraz z wizerunkiem ludzi, ich osobistego zaangażowania oraz całej niepowtarzalnej sytuacji koncertowej. To, co zwykle tracimy w kontekście nagrania dźwiękowego, tu zostało wzbogacone o dodatkowe walory. Wreszcie mamy okazję spojrzeć muzykom w twarz.
Czwartego dnia Festiwalu, 27 listopada 2006 roku, Orkiestra Kameralna Miasta Tychy AUKSO pod dyrekcją Marka Mosia wykonała utwór K.
Utwór ukończony w marcu 1972 roku został wykonany po raz pierwszy w czerwcu 1973 roku w warszawskim Liceum Muzycznym przez orkiestrę uczniów Liceum w ramach koncertu laureatów szkolnego konkursu kompozytorskiego. Jego drugie wykonanie miało miejsce podczas Festiwalu Muzyki Pawła Szymańskiego.
Paweł Szymański urodził się w 1954 roku w Warszawie. Studiował kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego (1974-78) i Tadeusza Bairda (1978) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, którą ukończył z wyróżnieniem. W latach 1982-87 wykładał na Wydziale Kompozycji, Teorii i Dyrygentury tej uczelni. Był stypendystą wielu szkół i instytucji: w 1976 brał udział w Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Innsbrucku, a w latach 1978, 1980 i 1982 - w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadt, w 1984 roku otrzymał stypendium im. Herdera, dzięki któremu kontynuował studia u Romana Haubenstocka-Ramatiego. Był także stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst w Berlinie (1987-1988). Współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia (1979-81), z Niezależnym Studiem Muzyki Elektroakustycznej (1982-84) i Studiem Muzyki Elektronicznej Akademii Muzycznej w Krakowie (1983). Początki twórczości Szymańskiego, jego młodzieńcze kompozycje, naznaczone były awangardą. Widać to między innymi w Epitafium na dwa fortepiany (1974) i Limerykach na skrzypce i fortepian (1975). Jan Topolski w rysie biograficznym nazywa go „kompozytorem pokolenia stalowolskiego”, debiutującego podczas festiwalu w Stalowej Woli, należą do niego także: Lasoń, Knapik, Krzanowski. Paweł Szymański tworzy około dwóch utworów rocznie. Od początku swojej pracy artystycznej stworzył ok. pięćdziesięciu kompozycji.
