W XIX wieku termin ten oznaczał fortepianowy utwór muzyczny
Autorami najlepiej znanych ballad epoki romantyzmu są Fryderyk Chopin i Johannes Brahms. W średniowieczu i renesansie natomiast termin ten oznaczał zwykle pieśń z tekstem o miłości.
Przykładem gatunku w wersji romantycznej jest fortepianowa Ballada As-dur Fryderyka Chopina, w której – zdaniem wielu badaczy – odzwierciedlają się wątki literackie, jak Świtezianka Mickiewicza (drugi temat tego utworu to jakby śpiew Rusałki: „Chłopcze mój piękny, chłopcze mój młody…”) lub Loreley Heinricha Heinego (drugi temat to jakby śpiew czarodziejki siedzącej nad Renem i wabiącej żeglarzy).