Utwór instrumentalny kameralny, o lekkim charakterze, bardzo popularny w okresie klasycyzmu
Źródłosłów: z włoskiego divertimento - rozrywka, zabawa.
Jest to forma cykliczna o cechach suity i symfonii. Divertimento jest wieloczęściowe - składa się z 4, 5, a nawet 10 części, mających różnorodne formy (np. sonatowa, wariacyjna, taniec typu suitowego). Wykonawcami dzieła są orkiestry smyczkowe, dęte, kameralne. Dzięki barwnej zmianie nastrojów, przejrzystej fakturze i elementom tanecznym, divertimenta były powszechne w muzyce XVIII – XIX wieku i zaliczały się do gatunków muzyki popularnej.
Divertimentem jest na przykład słynne Eine kleine Nachtmusik KV 525 Wolfganga Amadeusza Mozarta, jak też jego sześcioczęściowe Trio smyczkowe Es-dur KV 563.