Szybki taniec, w parzystym metrum, podobny do polki
Źródłosłów: z frankońskiego wala-hlaupan - dobrze biegać; określenie to nawiązywało do naśladowania chodu końskiego.
Galop jako taniec balowy był najbardziej popularny w XIX wieku. Na balach i w balecie odgrywał rolę końcowego wspólnego tańca. Tańczono go szybko, wesoło, z podskokami. Galop wyróżnia skoczna melodia, prosta harmonia, parzyste metrum i akcentowanie każdej miary w akompaniamencie.
Przykłady: Franciszek Liszt - Grand Galop Chromatique, Piotr Czajkowski - Śpiąca królewna, nr 3, Jacques Offenbach - galop z operetki Orfeusz w piekle.