Oznacza muzykę bez akompaniamentu instrumentów
Muzyka wokalna a cappella dominowała w repertuarze muzycznym do czasów baroku. Instrumenty były w tamtym okresie wykorzystywane głównie w celach użytkowych: wojskowych, sygnałowych i do tańca. Muzyka w liturgii miała pomóc wiernym z zapamiętaniu i lepszym zrozumieniu tekstów – skłaniać do kontemplacji. Dlatego musiała być prosta i ascetyczna.
Jedną z najstarszych form muzyki wokalnej a cappella jest średniowieczny chorał gregoriański. Z niego wywodzą się formy muzyki chóralnej przeznaczone na dwa lub więcej głosów, takie jak motety, psalmy, madrygały czy msze. Większość z nich oparta jest na tekstach religijnych, choć pod koniec renesansu powstawały też utwory z tekstami świeckimi, jak np. XVI-wieczne madrygały.
