gatunek: wokalne

Najstarszy rodzaj muzyki polifonicznej, komponowany w XII i XIII wieku, powstał przez dodanie dodatkowego głosu do melodii pochodzącej z chorału gregoriańskiego, określanej mianem cantus firmus

Katolicka muzyka sakralna od samego początku podkreślała swoje związki z chorałem gregoriańskim. Kompozytorzy średniowieczni traktowali chorał jak ideał myśli muzycznej i na początku tworzyli utwory wielogłosowe poprzez ozdabianie samego chorału. Tak w IX wieku powstała polifoniczna forma organum, czyli melodia chorałowa z dodanymi głosami kontrapunktującymi. Wśród współbrzmień stosowane były interwały oktawy, kwinty, kwarty i prymy - uważane za doskonałe. Pierwotnie organum zawierało dwa głosy: melodię chorału oraz jej zdwojenie prowadzone równolegle w interwale konsonansowym, zwykle kwincie lub kwarcie.

Szczytem rozwoju gatunku było powstanie organum melizmatycznego w XII wieku. Melodię chorału śpiewano w wydłużonych wartościach, a wyższy głos poruszał się nad nim melizmatycznie. Nowa technika kompozytorska świadczyła o usamodzielnieniu się głosów, pojawieniu się nowej organizacji rytmicznej i powstaniu kunsztownej polifonii.

drukuj pdf

zobacz również:

Sekwencja +dodaj do schowka
Wiedza
Gatunki

Sekwencja to rodzaj pieśni liturgicznej z tekstem o charakterze poetyckim, bardzo popularnej w średniowieczu

Responsorium +dodaj do schowka
Wiedza
Gatunki

Responsoria zyskały szczególne miejsce w nabożeństwie zwanym jutrznią, odprawianym o świcie

Psalm +dodaj do schowka
Wiedza
Gatunki

Znaczenie słowa psalm jest bardzo szerokie, kryją się pod nim rozmaite teksty wysławiające Boga

Antyfona +dodaj do schowka
Wiedza
Gatunki

Antyfona należy do najczęściej występujących śpiewów chorałowych