gatunek:
instrumentalne
Utwór instrumentalny składający się z kilku części
W muzyce baroku suitę tworzyły naprzemiennie ułożone szybkie i wolne części taneczne, zazwyczaj w układzie: preludium, allemande, courante, sarabande, gigue [czyt. żig], uzupełnianym dodatkowymi częściami. Suity tego typu pisali mistrzowie baroku, tacy jak François Couperin i Jan Sebastian Bach.
Także w późniejszych epokach powstawały suity o analogicznej budowie, nawiązujące do przeszłości, jak np. Suita Holbergowska Edwarda Griega z roku 1884, z podtytułem „suita w dawnym stylu”. Termin „suita” oznacza także pewien wybór fragmentów muzycznych z jakiegoś większego dzieła zaaranżowany w celu wykonania koncertowego (np. suita baletowa).
Edward Grieg, I Suita „Peer Gynt” op. 46 | OKSOS
