Wraz z werblem tworzy podstawę rytmu i jest największym bębnem w zespole perkusyjnym.
To instrument zbudowany z walcowatego korpusu o około metrowej średnicy, na który z obu stron naciągnięta jest membrana, napięta za pomocą śrub. Korpus instrumentu wykonuje się z laminowanego drewna lub metalu, a główki drewnianych pałek, za pomocą których dźwięk jest wydobywany, obciągnięte są filcem lub owczą skórą. Można uderzać pałeczkami po obu stronach instrumentu.
W orkiestrze używany jest do akcentowania pewnych momentów muzyki i często łączony z uderzeniem talerzy. Takie zastosowania wielkiego bębna charakterystyczne są np. dla Symfonii fantastycznej Hektora Berlioza, dzieł symfonicznych Gustawa Mahlera i Święta wiosny Igora Strawińskiego.
O instrumentach perkusyjnych opowiada muzyk Orkiestry Sinfonia Varsovia:
Bęben wielki nazywany też bębnem basowym, taktownikiem lub centralą, jest też największym bębnem w zestawie perkusyjnym używanym w muzyce popularnej. Ma niskie brzmienie i razem z werblem służy do utrzymywania rytmu muzyki.
