Fagoty zazwyczaj robi się z drewna klonowego, a tańsze modele z tworzyw sztucznych.W orkiestrze symfonicznej występuje zwykle od 2 do 4 fagotów.
Fagot jest zbudowany z dwóch drewnianych rur o łącznej długości ponad 250 cm, połączonych tzw. kolankiem. Wyposażony jest w podwójny stroik, podobnie jak obój, i metalowe klapy. Za pomocą stroika powietrze wdmuchuje się do metalowej rurki zwanej esem. Długa tuba instrumentu sprawia, że dość łatwo jest na nim grać.
Jest to instrument o dużych możliwościach ekspresyjnych i specyficznym brzmieniu, z którego można wydobyć zarówno bardzo wysokie, jak i bardzo niskie dźwięki. Niekiedy kompozytorzy pisali na fagot partie solowe o charakterze komicznym. Najsłynniejszym solem fagotowym jest początek Święta wiosny Igora Strawińskiego. Ważne koncerty na fagot pisali Wolfgang Amadeusz Mozart, Antonio Vivaldi i Carl Maria von Weber.
O fagocie opowiada muzyk Orkiestry Sinfonia Varsovia:
Wczesne fagoty nazywane dulcianami były popularne w renesansie i baroku. Nie miały one klap lecz otwory zatykane bezpośrednio palcami i były robione z jednego kawałka drewna.- Basową odmianą fagotu jest kontrafagot, skonstruowany w XVII wieku. W orkiestrze symfonicznej wykorzystywany jest wtedy, gdy potrzebne jest osiągnięcie specjalnego, bardzo niskiego brzmienia. Kontrafagotu używali Maurice Ravel, Claude Debussy i Alban Berg.
- fagot,
- dęte,
- Strawiński,
- Mozart,
- Vivaldi,
- Bach,
- Telemann,
- Weber,
- Grieg,
- Czajkowski,
- kontrafagot,
- barok,
- klasycyzm,
- romantyzm,
- współczesność
