Jest to instrument podobny do ksylofonu, posiada jednak szersze i cieńsze niż ksylofon drewniane sztabki oraz niższy rejestr gry
W przeciwieństwie do ksylofonu brzmienie marimby jest miękkie i bogate w tony harmoniczne. W nowoczesnej marimbie do drewnianych sztabek podłączone są metalowe rezonatory wzmacniające drgania. Gra się na niej pałkami, często trzymając po dwie w każdej ręce, co pozwala wydobyć jednocześnie cztery dźwięki.
Marimba ma starożytne pochodzenie i wywodzi się – według różnych koncepcji – z Indonezji, Amazonii lub Afryki. Afrykańska marimba przywędrowała do Ameryki Południowej i Środkowej wraz z niewolnikami, gdzie została popularnym instrumentem ludowym. Wreszcie, na początku XX wieku, dzięki innowacjom amerykańskich konstruktorów, marimba zaczęła być używana jako instrument perkusyjny w orkiestrze. Taką jej odmianę nazywa się też marimbafonem lub (większą) ksylorimbą. Marimba jest też wykorzystywana w mniejszych zespołach instrumentalnych, co pozwala podkreślić bogactwo i specyfikę jej brzmienia.
Ciekawostki:
- Słowo marimba pochodzi z afrykańskiego języka Bantu używanego w Mozambiku i Malawi.
- Jednym z najpopularniejszych utworów na marimbę jest Koncert na marimbę i wibrafon francuskiego kompozytora Dariusa Milhauda (1947). Na instrument ten pisze też chętnie polska współczesna kompozytorka Marta Ptaszyńska (np. Concerto skomponowane w 1985 r. dla słynnej japońskiej marimbafonistki Keiko Abe)
- Brzmienie marimby usłyszeć można także na nagraniach muzyki popularnej, np. W piosence Under My Thumb Rolling Stones’ów czy Mamma Mia
