Instrument z rodziny dętych drewnianych o podwójnym stroiku. Choć bardzo przypomina obój, jest od niego większy i brzmi znacznie niżej.

Rożek angielski od oboju różni się też tym, że jego czara głosowa ma kształt gruszki. Podobnie jak obój wyposażony jest w otwory i klapki, dzięki którym można wydobywać różnorodne dźwięki o nosowej, ciepłej barwie.
Instrument pochodzi ze Śląska i najprawdopodobniej powstał przez dodanie gruszkowatej czary głosowej do oboju da caccia. Od kiedy wiedeński kompozytor Niccolò Jommelli napisał dla niego całą partię w swej operze Ezio (ok. 1750 r.), zaczął być wykorzystywany w orkiestrze. W XVIII i XIX wieku pisano też na rożek angielski koncerty, utwory solowe i kameralne. Takich dzieł powstało jednak znacznie więcej dopiero w wieku XX.
Nazwa jest dość kontrowersyjna, ponieważ nie jest to ani instrument angielski, ani też nie ma nic wspólnego z rogiem. Jego pierwotny kształt trochę jednak róg przypominał.
- Słynne solo na rożek angielski pojawia się w II części IX Symfonii„Z Nowego Świata” Antonina Dworzaka. Kompozytor inspirował się w niej oryginalną melodią amerykańskich Indian.