Trójkąt wchodzi w skład sekcji instrumentów perkusyjnych orkiestry symfonicznej.
Trójkąt zrobiony jest z metalowego pręta wygiętego na kształt trójkąta – stąd nazwa instrumentu. Trójkąt ten ma wszystkie boki równe, a jeden jego dolny róg jest otwarty. Dźwięk wytwarza się uderzając metalowym pręcikiem na zewnątrz lub w środku trójkąta. Ważne jest, by ręce grającego nie dotykały instrumentu, gdyż wibracje zostaną stłumione. Dlatego trójkąt wiesza się na sznureczku lub jakimś innym zaczepie.
Pierwsze wzmianki o trójkącie pochodzą z X wieku, był wtedy używany podczas uroczystości kościelnych. Do orkiestry dołączył pod koniec XVIII wieku. Początkowo stosowano go wyłącznie do uzyskania efektów specjalnych w stylu „tureckim”. Dopiero w XIX wieku stał się stałym elementem sekcji perkusyjnej.
Najsłynniejszym przykładem zastosowania trójkąta w muzyce symfonicznej jest Koncert fortepianowy Es-dur Franciszka Liszta.
