Espressivo, czyli „z wyrazem”
Ekspresja jest nieodłączną cechą muzyki. W istocie rzeczy zawsze powinno się grać espressivo, ale określenie to pojawia się tam, gdzie chodzi o wzmożenie wyrazu, gdzie emocje płynące z danego fragmentu dzieła są ważniejszym elementem od harmonii czy nawet melodii.
Espressivo jako dookreślenie tempa często pojawia się w utworach Roberta Schumanna. Dziewiąty utwór z cyklu Etiud symfonicznych op. 19 oznaczony jest jako Andante espressivo, a III część II Symfonii op. 61 – Adagio espressivo.