rodzaj terminu: układy dźwiękowe

Technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym prowadzeniu różnych linii melodycznych według ściśle określonych zasad tonalnych, rytmicznych, harmonicznych

Nazwa pochodzi od łacińskiego punctus contra punctum, czyli „nuta przeciw nucie”. Potocznie kontrapunktem nazywamy właśnie owe ścisłe reguły komponowania utworów polifonicznych.

Teoria kontrapunktu rozwija się od XIV wieku i obejmuje kontrapunkt staroklasyczny (oparty na systemie modi – tonacji kościelnych – oraz ścisłych regułach traktowania dysonansów) oraz nowoczesny, oparty na systemie dur-moll i regulowany harmoniką funkcyjną o nieco swobodniejszych zasadach. Oba rodzaje kontrapunktu łączy upodobanie do przeciwnego ruchu głosów oraz zakaz stosowania równoległych kwint i oktaw.

 

drukuj pdf

zobacz również:

Imitacja +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Termin „imitacja” pochodzi z łacińskiego słowa imitatio oznaczającego naśladowanie

Cantus firmus +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Cantus firmus to termin łaciński, który znaczy dosłownie „śpiew stały”. Nazywano tak melodię wykorzystaną w utworze wielogłosowym, istniejącą zanim ten utwór powstał

Faktura +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Faktura jest terminem mającym kilka znaczeń, ale dwa są szczególnie ważne i nimi się tutaj zajmiemy

Heterofonia +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Heterofonia (z greckiego heteros phonos – różny dźwięk) to prosta odmiana polifonii, polegająca na jednoczesnym wykonywaniu melodii i jednego lub więcej jej wariantów