< powrót

Minorowa skala

rodzaj terminu: wysokość dźwięku

Następstwo całych tonów i półtonów w stałym porządku: cały ton, półton, cały ton, cały ton, cały ton, półton, cały ton

Źródłosłów: z łaciny minor - mniejszy. To określenie odnosi się do tercji małej, którą tworzą I i III stopnie skali.

Istnieją trzy rodzaje skal minorowych (inaczej mollowych). Powyższa jest minorową naturalną, minorowa melodyczna ma podwyższony stopień VI i VII, gdy poruszamy się w górę skali, ale ruch w dół oznacza powrót do skali naturalnej. Skala minorowa harmoniczna ma natomiast podwyższony VII stopień przy ruchu w górę i w dół.

Pierwsze, co widzimy porównując gamę molową i durową – to różnica w brzmieniu, barwie i nastroju jaki wywołują. Skali minorowej właściwe są smutne nastroje i ciemniejsze barwy o bogatych odcieniach. W skali minorowej harmonicznej między VI a VII stopniem powstaje sekunda zwiększona. Natomiast w skali minorowej melodycznej podwyższenie VI i VII stopnia rozjaśnia koloryt. W tych rodzajach skal minorowych alteracja dźwięków diatonicznych prowadzi do podziału na dźwięki składowe akordu toniki.

 

 

drukuj pdf

zobacz również:

Tonacja +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Muzyka oparta jest na skali majorowej lub minorowej. Tonacje identyfikuje się i nazywa ze względu na ich tonikę (I stopień skali)

Majorowa (durowa) skala +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Następstwo całych tonów i półtonów, które uporządkowane są w stały sposób: cały ton, cały ton, półton, cały ton, cały ton, cały ton, półton

Gama +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Durowa lub molowa skala diatoniczna, która została przyporządkowana do określonego dźwięku centralnego nadającego mu nazwę, jak np. C-dur, g-moll itp

Diatoniczna skala +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Dźwięki diatoniczne odpowiadają białym klawiszom fortepianu. Termin wziął się z greki (dia tonos, czyli poprzez wszystkie dźwięki)