rodzaj terminu: układy dźwiękowe

Jednoczesne prowadzenie dwóch lub więcej równorzędnych, samodzielnych wobec siebie melodii (określanych też głosami), inaczej można określić to zjawisko jako „wielogłosowość"

To typ techniki kompozytorskiej, który rozwinął się w epoce renesansu, a następnie baroku. Jej mistrzem był Jan Sebastian Bach. Typowa forma polifoniczna to fuga, w której głosy imitują się wzajemnie, czyli pojawia się temat, (melodia) najpierw w jednym głosie, potem w głosach pozostałych w takiej samej lub podobnej postaci, a więc można powiedzieć, że chodzi tu o naśladowanie. Zwykle fugi są trzygłosowe lub czterogłosowe.

 

drukuj pdf

zobacz również:

Imitacja +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Termin „imitacja” pochodzi z łacińskiego słowa imitatio oznaczającego naśladowanie

Cantus firmus +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Cantus firmus to termin łaciński, który znaczy dosłownie „śpiew stały”. Nazywano tak melodię wykorzystaną w utworze wielogłosowym, istniejącą zanim ten utwór powstał

Rytm +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Rytm to następstwo dźwięków w czasie

Kontrapunkt +dodaj do schowka
Wiedza
Terminy

Technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym prowadzeniu różnych linii melodycznych według ściśle określonych zasad tonalnych, rytmicznych, harmonicznych