Żywo. Bardzo szybkie tempo muzyczne. Jeszcze szybsze jest vivacissimo
Owa „żywość”, będąca również wskazówką dotyczącą charakteru dzieła, powoduje, że czasem vivace występuje nie samodzielnie, ale jako dopełnienie innego określenia tempa. W utworach Ludwika van Beethovena i Franza Schuberta można spotkać oznaczenia allegro molto e vivace czy andante vivace. Samodzielnie vivace występowało w utworach tanecznych, w których tempo wynikało z choreograficznych układów (np. marsz, polonez). Od drugiej połowy XIX wieku vivace usamodzielnia się i oznacza tempo wolniejsze niż presto, lecz szybsze od allegro.
Vivacissimo i vivacissimamente można odnaleźć w nutach Beethovenowskiej sonaty na fortepian op. 81a.